O wygrywaniu w cuglach

E. Degas, Wyścigi

Jeśli zwycięstwo przychodzi łatwo, bez większego wysiłku i nadmiernych starań, wówczas mówimy o wygranej w cuglach. Frazeologizm pochodzi z czasów, kiedy do przemieszczania się używano koni równie często i chętnie jak obecnie korzysta się z samochodów.

Cuglami nazywano rzemienne pasy, które zakładane były na koński łeb i ułatwiały jeźdźcowi kierowanie zwierzęciem. Koń w cuglach szedł dokładnie tam, gdzie dżokej sobie życzył, ale niezbyt szybko, gdyż rzemienie sprawiały ból i utrudniały mu bieg. Aby mógł kłusować lub galopować, cugle na ogół nieco mu popuszczano. Wyjątek stanowiły konie wyścigowe. Te potrafiły galopować z zawrotną prędkością mimo cugli krótko trzymanych przez jeźdźca.

Zwrot "wygrywać w cuglach" jest nawiązaniem do wyścigów. Podkreśla profesjonalizm i precyzję działania zwycięzcy i nic nie ujmuje jego rywalom.