Grażyna - imię wymyślone przez Adama Mickiewicza

J. Tysiewicz, ilustracja do poematu

Adam Mickiewicz wymyślił i wprowadził do języka polskiego imię Grażyna. Nadał je tytułowej bohaterce poematu wydanego 1823 roku. Imię Grażyna pochodzi od litewskiego przymiotnika graži, czyli piękna. Mickiewiczowska bohaterka była zachwycająca:

"Powagą zdziwi a świeżością znęca —
Zda się, że lato oglądasz przy wiośnie,
Że kwiat młodego nie stracił rumieńca,
A razem owoc wnet pełni dorośnie.
Nie tylko licem nikt jej nie mógł sprostać (...)
Twarzą podobna i równa z postawy,
Sercem też całym wydawała męża.
Igłę, wrzeciono, niewieście zabawy
Gardząc, twardego imała oręża;
Często, myśliwa, na żmudzkim rumaku,
W szorstkim, ze skóry niedźwiedziej kirysie. " Charakteryzowała ją także doskonałość charakteru i cnota rycerska.

Imię Grażyna zyskiwało popularność wraz z rosnącą znajomością dzieł Mickiewicza. Najczęściej nadawano je dziewczętom w drugiej połowie XX w. Przyjęły się następujące zdrobnienia od tego imienia: Graga, Grasia, Grażynka, Grażka, Gradzia, Grazia. To ostatnie pojawiło się na okładce jednego z magazynów kierowanych do kobiet. Wydawca życzy sobie jednak, by wymawiać je jako "gracja". Nie zna widocznie romantycznego pochodzenia wyrazu.